Ik weet en geef het toe
Ik weet en geef het toe
dat ik een mens ben die fouten maakt,
soms bewust, soms onbewust.
Ik weet en geef het toe
dat ik iets minder aan mezelf
en iets meer aan anderen mag denken:
er zijn veel mensen
die het minder goed hebben.
Ik weet en geef het toe
dat ik af en toe te makkelijk denk,
ik denk wel dat ik niets kan doen
maar heb daar eigenlijk niet echt over nagedacht.
Ik weet dat ik niet de enige ben.
Zo zijn mensen: niet perfect,
maar de moeite waard.
Aanvaard mij zoals ik ben…
LAAT MIJ JE LEVEN DELEN
Als ik de pijn van een ander
niet voelde als mijn pijn,
als ik mijn vreugde
niet de vreugde
van een ander wilde laten zijn,
als ik de wereld
buiten mij wilde houden,
als ik zelf
niet in de wereld wilde zijn
vraag ik je
om me te vergeven:
laat mij weer je leven delen
en deel het leven dat ik ben.
ELKAAR EN ONSZELF Vergeven
Iedereen draagt wel herinneringen
en ervaringen met zich mee
die je liever zou willen vergeten:
laat ze los…
Als wij elkaar vergeven,
dan vergeven wij ons zelf.
Wie maakt nooit fouten?
Wie heeft nooit iets gedaan of gezegd
waar je achteraf spijt van hebt?
Accepteer het…
Als wij ons zelf vergeven,
dan vergeven wij elkaar.
Er komt zoveel op me af
Er komt zoveel op me af.
Van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat
is er zoveel waar ik aan moet denken.
Er komt zoveel op me af,
er is zoveel wat ik moet doen.
Is het ene werk klaar
wacht weer iets anders.
Er komt zoveel op ons af.
Je moet met zoveel dingen
tegelijk rekening houden,
dat wij elkaar soms niet meer zien.
Er komt zoveel op me af
dat ik vaak niet de tijd vind
om stil te worden
voor het wonder dat het leven is,
dat ik te weinig de ruimte zoek
om geraakt te worden
door het mysterie van het leven
dat zich voor ons uitstrekt.
Vergeef het mij en
breng mij tot rust.
Wie vraagt zich nooit af
Wie vraagt zich nooit af:
‘Doe ik het goed?
Ben ik wel wie ik wil zijn?’
Wie denkt nooit bij zichzelf:
‘Vinden mensen mij aardig?
Of vinden ze wat ik doe raar?’
Gedachten zoals deze
kunnen ons prikkelen:
nadenken over jezelf kan geen kwaad.
Maar gedachten als deze
kunnen ons ook onvrij maken
zodat we onzeker worden.
Ergens is Iemand die weet
wat ons bezighoudt en verontrust:
die ons accepteert hoe we zijn,
met onze vrijheden en onvrijheden,
met onze beperkingen en mogelijkheden.
OM TOT ELKAAR TE KOMEN
Uit een groter huis
of uit een kleiner huis hierheen gekomen:
hier voelen we ons thuis.
Speciaal ervoor gekleed
of gewoon in alledaagse kleren:
hier voelen we ons veilig.
Met een onzeker hart
of vol overtuiging:
hier voelen we ons gehoord.
Om elkaar te ontmoeten
om onszelf te hervinden
zijn we hierheen gekomen,
om te bidden en te zingen
om te vieren dat wij mensen zijn
uit liefde geboren en tot liefde bestemd,
omgeven en gedragen
door Iets of Iemand –
door U, die wij God mogen
en willen noemen.
Geen tweede zoals jij
Er is geen tweede zoals jij.
Je bent oorspronkelijk en onherhaalbaar.
Je gelooft het misschien niet
maar er is geen tweede zoals jij.
Wanneer je van iemand houdt,
merk je hoe uniek hij of zij is,
en als iemand van jou houdt
is hij of zij geen gewoon mens meer voor je.
Wanneer je van iemand houdt
of als iemand van jou houdt
dan ziet de wereld er anders uit.
Wanneer je van iemand houdt,
dan kun je zeggen:
voor mij hoef je niet volmaakt te zijn,
want ik hou van je.
Gij: horizon en van leven de bron
denk zo aan ons, hou van ons –
omdat wij mensen zijn.